No cibernético século XXI xa é inevitable recoñecer que temos a muralla máis incrible do planeta xunto ca chinesa, a única romana que conserva todo o seu perímetro… é inevitable recoñecer que somos unha das grandes capitais do Camiño de Santiago, un dos berces máis ricos da gastronomía ibérica, e en xeral un dos destinos de turismo cultural e histórico máis abraiantes do mapamundi… pero aínda seguimos gardando segredos.
Poucos turistas saben, poucos galegos saben, e incluso poucos lucenses saben que somos a única capital da Península Ibérica que habita dentro dunha Reserva da Biosfera UNESCO… e que significa iso? Pois nada menos que ser recoñecidos polo célebre organismo internacional como un dos lugares xeográficos representativos dos diferentes hábitats do planeta.
Cantas Reservas da Biosfera hai no mundo? 701 en 124 países. Cantas capitais provinciais, rexionais ou estatais están dentro delas? Moi moi poucas… e menos en Europa.
Pero non se trata só dos recoñecementos e dos premios… a gran marabilla coñecémola ben os lucenses e os habitantes de Lugo: gozamos da natureza día a día, sen darnos conta, entre as nosas rutinas urbanitas…
Vemos os cultivos dos nosos veciños en todos os barrios, paseamos por quilómetros e quilómetros de ríos que arrodean e atravesan o noso municipio, observamos aves e todo tipo de fauna nas nosas camiñadas, contamos con parques preciosos como Paradai, Rosalía de Castro, Paxariños, A Milagrosa ou Marcos Cela…
No ano 19 do terceiro milenio podemos dicilo xa: somos algo máis que unha das cidades con máis historia visible do mundo… somos capital mundial da natureza. Gocemos delo, e aproveitemos este argumento non só para potenciar o noso turismo, senón para potencialo dun xeito sostible, de calidade, ecolóxico… o turismo que todos queren e que xa non todos poden, un turismo que xere economía en paralelo ó desenvolvemento dun lugar onde gocen os que máis o merecen: os habitantes do lugar.
