X.M.F. | Calquera tempo pasado foi mellor” ou “o pasado, písalo”? Supoño que ningunha destas frases feitas ten porque ser dogma de fé, e dependendo do momento e/ou das circunstancias persoais de cada un, tenderemos a escoller entre unha ou outra.

Estes días faime moita graza cando os meus pequenos, de 4 e 7 anos, din en modo retranca -alédame que a teñan xa incorporada- e referíndose a antes da corentena: “que bos tempos aqueles!”. Semella que arromeden aos vellos para referirse á época pre-corentena, hai 37 días, como se tivesen transcorrido anos e anos… Ou será que se lles está convertendo nunha eternidade? Seguramente.

Referíame ao comezo deste artigo que a corentena -non sei a vós- estame levando ao pasado. En momentos nos que desconecto da realidade informativa, e do presente vivencial entre catro paredes, dáme por ordenar cousas, revisar caixóns e facer inventario do “meu Dióxenes”. Neste entretemento tan particular estou facendo arqueoloxía emocional, cada obxecto atopado lévame a unha emoción, a experiencias vividas no pasado con gran satisfacción. A nostalxia remove conciencias, toca a fibra e incluso é un negocio, mirade se non para os creadores do fenómeno “Yo fui a EGB”.