Ana Sandamil, acusada de matar á súa filla Desirée Leal en Muimenta –Cospeito 3 de maio de 2019, volveu a defender ante o xurado popular que non lembra “nada” do sucedido durante a noite e a madrugada dos feitos e que “xamais” faría dano á pequena, a quen “tiña medo a perder” polo trastorno que, di, padecía desde meses antes e que lle facía “ouvir voces” e sentirse “perseguida”.

A declaración da acusada abriu na mañá deste luns a repetición da vista xudicial polo crime de Desirée Leal, que debe volver celebrarse despois da anulación do xuízo celebrado hai un ano ao ser estimado o recurso da defensa porque o TSXG entendeu que o veredicto do xurado popular non estaba o suficientemente motivado sobre o grao de imputabilidad da procesada, que foi condenada a prisión permanente revisable por un delito de asasinato.

O estado mental durante a noite dos feitos de Ana Sandamil está de novo no foco na repetición deste xuízo no que, como reiterou ás partes e ao xurado o presidente do tribunal, non pode ser tido en conta nada do rexistrado na vista de hai un ano.

O testemuño de Sandamil transitou na mesma liña que no primeiro xuízo. Asegura non lembrar nada do que ocorreu desde a noite do 2 de maio á mañá do día 3, cando di que descubriu á súa filla morta, tirada sobre o chan da habitación onde durmira con ela.

“OÍA VOCES” E SENTÍASE PERSEGUIDA

A acusada volveu a afirmar que o seu estado psicolóxico estaba alterado desde facía meses, coicindiendo coa súa asistencia a un curso de formación para desempregados. Di que “oía voces” na súa cabeza, que escoitaba que o navegador do coche faláballe “” e que sentía “perseguida” polos seus compañeiros de curso, dos que pensaba que “lle botaban veleno” no café. Mesmo, continuou, chegou a crer que alguén estaba “envenando” a auga e que, por iso, empezou a consumir auga embotellada.

Con todo, Ana Sandamil non relatou que lle sucedía isto aos facultativos aos que acudiu meses antes do crime porque, segundo a acusada, “tiña medo a perder” a custodia da nena en favor do pai da pequena, José Manuel Leal, de quen se separou anos atrás. “Non me acordo de facer nada á miña filla conscientemente. Non lle faría nada. Era o que máis quería, como ía facerlle dano”, declarou Sandamil.

FAMILIA E ACUSACIÓN POPUPLAR AGARDAN O MESMO RESULTADO

A familia e a acusación popular personada no caso do crime da pequena Desiré Leal en Muimenta –Cospeito (Lugo)– confían en que o resultado da repetición do xuízo contra a nai da nena, Ana Sandamil, sexa o mesmo que o de hai un ano, cando foi condenada a prisión permanente revisable nun fallo anulado meses máis tarde tras aceptarse un recurso da defensa por un defecto no veredicto do xurado popular.

Coa conformación do xurado popular botou a andar na mañá deste luns a repetición do xuízo na Audiencia Provincial de Lugo, que se produce un ano despois da vista inicial. Á súa chegada aos xulgados, o pai da nena, José Manuel Leal, expresou a súa dor por volver ter que enfrontarse ao proceso, do que espera que salga o mesmo resultado e se condene ao “monstro”, como definiu a súa exparella, cuxa defensa e círculo virá, na súa opinión, “moito máis preparados para intentar que se libre da prisión permanente”.

Así o cren tamén tanto o avogado da familia paterna, José Manuel Ferreiro, como da acusación popular, Francisco Lago en representación de Fundación Amigos de Galicia, quen, en declaracións aos medios, incidiron en que os informes forenses e psiquiátricos volverán evidenciar que os problemas psicolóxicos de Ana Sandamil non influíron na súa capacidade de raciocinio e o seu nivel de consciencia sobre o que facía.

Segundo o letrado da acusación particular, os indicios “non ofrecen dúbidas” sobre a autoría da morte da pequena, falecida por asfixia cando pasaba a noite coa súa nai, “a única posible autora” do crime, polo que “a cuestión fundamental” volverá ser “como tiña a cabeza nese momento”.

“TRATABA Á NENA COMA SE FOSE UN XOGUETE”

José Manuel Leal, pai da nena morta en Muimenta –Cospeito (Lugo)– o 3 de maio de 2019, asegurou durante a vista xudicial polo crime da súa filla que “nunca” tivo coñecemento de que a súa exparella e única acusada, Ana Sandamil, padecía problemas psiquiátricos e afirmou que a nai de Desirée tivo un “cambio brusco” de actitude nas súas relacións cando lle informou que a súa intención era solicitar a custodia compartida.

Co foco situado en se a nai da pequena era ou non consciente dos seus actos na madrugada na que faleceu a nena cando durmía na mesma habitación que a única acusada, José Manuel Leal volveu a afirmar ante o xurado que “xamais” apreciou comportamentos estraños por parte de Ana Sandamil, nin cando estaban xuntos nin despois de terminarse a súa relación.

O pai de Desiré, que afirmou que a nai trataba á pequena “coma se fose o seu xoguete” e que ese foi un dos motivos da ruptura da relación sentimental, engadiu que tampouco a pequena contoulle “nada sobre que a súa nai se comportaba raro”. “Se o dixo, eu tomase medidas”, apostilou o proxenitor, que negou que sometese a malos tratos psicolóxicos á acusada, como sostén esta.

Si recoñeceu que, semanas despois da morte de Desiré, unha coñecida de ambas as familias relatou ao seu irmán que días antes do crime a nai de Ana Sandamil dixéralle que “non sabía que facer coa súa filla” porque “levaba un tempo” que “non quería sacar” de casa á pequena, a quen apreciara “un pouco apagada” durante as últimas conversacións que mantivo con ela.

CUSTODIA COMPARTIDA

José Manuel Leal tamén apuntou que notou un “cambio brusco” na forma na que se relacionaba a súa exparella con el a partir do verán de 2018, cando lle contou que os seus plans pasaban por buscar un traballo na zona de Vilalba (Lugo) para estar máis preto da súa filla e poder solicitar a custodia compartida, algo que aínda non pedira formalmente porque non lograra atopar un traballo.

Os pais de Desirée acordaran xudicialmente un convenio polo que a custodia correspondía a Ana Sandamil e José Manuel Leal tiña permiso para pasar un de cada dous fins de semana, ademais de días en vacacións e outras festas. O pai sostivo que Sandamil comezara a pór “trabas” para ceder á súa filla, a quen ía recoller o día da súa morte.

OUTROS TESTEMUÑOS

Tamén compareceron ante o xurado popular os dous tíos paternos da nena, que relataron que semanas antes da súa morte, Desirée entregoulles unhas fotos tipo carné. “Díxome que era de parte da nai e iso estrañoume moito porque nunca antes o fixo”, dixo a irmá de José Manuel Leal, madriña da nena. “Agora doulle un sentido, coma se fose unha especie despedida”, apuntou o seu tío.

Ademais, a madriña de Desiré contou que se presentou na casa dos Sandamil na mañá dos feitos e que chegou a unha das habitacións onde estaba a acusada. “Pregunteille ‘Ana, que pasou’ e ela non me contestou ata que me mirou e díxome cun ton déspota e prepotente: ‘a nena tomou uns medicamentos meus’. Non se me vai a esquecer na vida”, engadiu a tía paterna, que viu ao pai de Ana Sandami “moi nervioso” mentres falaba por teléfono.

Este último tamén testificou este luns na sesión vespertina do xuízo. Alí, o avó de Desirée mantivo que a súa filla tiña un “comportamento anómalo” desde meses antes dos feitos e que el lle suxeriu acudir a un psicólogo, algo que rexeitou a acusada “porque cría que estaba ben”. Segundo o seu pai, Ana Sandamil “encerrouse en casa” os días antes da morte da súa filla e tampouco contestaba o teléfono.