O Tribunal Supremo confirmou a condena a unha muller de Lugo por un delito de desobediencia ao incumprir reiteradamente o réxime de visitas establecido para que os avós puidesen ver ao seu neto. A Sala do Penal reduciu a condena de prisión de 10 a sete meses, aínda que mantén a cualificación delituosa e a firmeza da sentenza.
Os feitos tiveron lugar en 2017, cando un xulgado de Lugo ditou unha resolución que permitía aos avós visitar ao menor o primeiro fin de semana de cada mes e unha semana durante as vacacións de verán. Desde a firmeza da sentenza, a nai só permitiu unha visita e obstaculizou todas as demais.
Os avós presentaron ata dez denuncias ao non poder exercer o seu dereito de visita, a pesar de ser advertida a muller pola autoridade xudicial das posibles consecuencias legais.
O Xulgado do Penal de Lugo condenouna inicialmente en marzo de 2023 a dez meses de prisión, pena confirmada pola Audiencia Provincial, xa que a muller seguiu sen facer caso dos mandatos xudiciais. Con todo, a súa defensa recorreu ao Tribunal Supremo alegando que non existía delito continuado e que a conduta da súa defendida non debía considerarse unha desobediencia penal.
O Supremo desestimou en gran parte o recurso, ao considerar acreditado que a acusada actuou de forma consciente e voluntaria contra unha orde xudicial. Na súa resolución, o tribunal aclara que a existencia dun requirimento formal non é necesaria para apreciar o delito de desobediencia, bastando coa existencia dunha orde xudicial clara e o seu incumprimento deliberado.
A sala destaca que a muller foi notificada da resolución e era plenamente consciente das súas obrigacións, mostrando unha “oposición contumaz e rebelde” ao seu cumprimento. Este comportamento, sinala o fallo, constitúe unha desobediencia penal, ao tratarse dunha negativa reiterada e consciente a acatar o ordenado.
No entanto, o alto tribunal estima parcialmente o recurso da defensa ao entender que non pode falarse dun delito continuado, xa que todos os incumprimentos responden a unha mesma actitude de desobediencia e non a feitos autónomos. “Carecería de sentido xustificar un novo delito por cada incumprimento do mesmo mandato xudicial”, precisa a sentenza.
Por este motivo, o Tribunal Supremo reduce a condena a sete meses de prisión e declara de oficio as costas do recurso. O fallo é firme e contra el non cabe recurso.