Ana Belén Fernández |  Unha das cousas boas da aparición da COVID- 19 é o papel que cada un de nós xoga individualmente para o control da epidemia. E falo a nivel mundial. A responsabilidade de cada un de nós repercute a nivel global, e por suposto, cercano. Todos coincidimos na trascendencia que ten o que estamos vivindo. […] Iso fainos iguais, máis ca nunca; nun sistema global/xeral que está na corda frouxa.

[…] A COVID-19 chegou e agora non se quere ir da casa e, por riba, estao revolvendo todo ao seu paso. Pero é que revolvendo atopou un montón de merda (e a que atopará!) que estaba aí, nos países, nos organismos, nas estruturas, na organización como sociedade, nas administracións e empresas, en moito do que ata agora considerabamos bo ou malo, nas familias, no individuo, en como vivimos.

“Isto é unha loucura, é un fracaso de modelo social”, dixéronme á outra banda do teléfono. “Este ten que ser tempo de reflexión sobre o propio capitalismo, sobre a globalización e sobre o modelo de produción e de sistema que temos, onde non somos capaces de producir mascarillas.”