Elvira Galbán foi unha muller costureira no Friol de principios do século pasado. Na súa casa de costuras ensinaba o oficio e vendía material. O fío co que ela tecía coseu o paso do tempo e agora os seus bisnetos tiraron del para remendar a casa que ela habitara e convertela nun “hotel con encanto”. A Casa da Galbana vén de abrir as súas portas esta mesma semana na praza Andón Cebreiro, no centro mesmo da localidade friolesa.
O negocio hostaleiro xurdiu da man de María Remedios Otero e dos seus fillos Marta e Carlos Arias, estes dous naturais do concello. Eles foron quen deron forma á idea de transformar a vella casa familiar nun hotel cultural. O edificio conta con sete habitacións de estilos diferenciados, un patio central aberto e un salón no lugar onde antano estiveran as cortes.
Amais de hospedaxe, na Casa da Galbana tamén pretenden ofrecer actividades de ocio. Servirá, din, para dinamizar o municipio a través de mercados, presentacións de libros, pequenos concertos ou visitas ás exposicións de arte que sempre estarán presentes no interior do local. “Pensamos sobre todo en que os propios veciños e veciñas da zona poidan vir e participar“, explica Marta Arias.
PEREGRINOS E VISITANTES ATRAÍDOS POLO RURAL
Así e todo, non perden de vista que o seu é un establecemento destinado a un tipo de público distinto. Por un lado, a idea é aproveitar a situación xeográfica de Friol, practicamente no medio e medio de Galicia, a medio camiño entre Lugo e A Coruña, para dirixirse a turistas que queiran coñecer a zona desprazándose pola súa conta. “Poderán vir uns días para visitar o rural do concello, que é precioso, ou outras zonas próximas”, suxiren.
Pola outra banda, a Casa da Galbana tamén será un lugar de parada para peregrinos que percorran calquera dos dous Camiños de Santiago que pasan polo municipio: o do Norte e o Primitivo.
A FORZA PRECISA PARA ABRIR EN PLENA PANDEMIA
Lanzarse cun proxecto coma este no medio dun contexto de pandemia non é doado. Admiten “certo temor” e “incerteza”, pero “non máis ca calquera outro negocio”. Contan coa “ilusión” dos inicios e coa “forza” e o “carácter” que lles desprende a figura da Galbana. A “satisfacción” de traela á actualidade é enorme, confesa Marta por teléfono, se cadra xusto detrás do mostrador de recepción que algún día gardou as teas de Elvira Galbán.
“Eu non coñecín a miña bisavoa por poucos anos, pero sempre me falaron dela como unha muller forte. Dáballe mil voltas aos homes da época. Eu admíroa sen coñecela”, comparte a bisneta da costureira, contenta de poder “homenaxear as orixes da familia” cun proxecto que tamén lle dará vida á localidade.
