EFE | O Camiño de Künig a Compostela é o título da obra na que o xornalista e escritor leonés Tomás Álvarez percorre xunto a outros especialistas os séculos de historia deste roteiro Xacobeo, unha variante do Camiño Francés que ira en Pedrafita para dirixirse a Lugo a través de As Nogais, Becerreá, Baralla e O Corgo. Fano á luz dunha guía publicada en alemán no tramo final da Idade Media, obra do monxe Hermann Künig von Vach.
Künig foi un monxe servita do convento de Vach, no actual estado alemán de Turinxia, que decidiu peregrinar no século XV para visitar a tumba do apóstolo Santiago e deixou escrita unha guía da súa longa viaxe -máis de 4.000 quilómetros- por territorios que actualmente corresponden a Suíza, Francia, España, Bélxica, Holanda e Alemaña.
Xunto cos textos de Tomás Álvarez, a publicación achega tamén a tradución do facsímile da guía medieval, realizada por Monika Drerup, así como traballos doutros grandes coñecedores do Camiño de Santiago: José de Cora, José María García Álvarez, Carlos Sánchez Montaña e Cristóbal Ramírez.
O libro, que será presentado o próximo 14 de xullo en León, foi deseñado por Lalo Fernández Maio e editado polo selo Lobo Sapiens. Segundo declarou o autor nunha entrevista coa Efe, o texto de Künig pode considerarse, en boa medida, a primeira guía cunha concepción “moderna” do Camiño de Santiago.
Lembrou que a considerada como primeira guía xacobea foi a do libro V do Códice Calixtino (escrito na segunda metade do século XII), que consta de once capítulos, pero só un deles -o das marabillas dos corpos santos- acapara practicamente o 50 por cento do contido total.
UNHA GUÍA DE VIAXE PRÁCTICA
“Fronte a aquela visión do Códice, centrada en historias fabulosas e reliquias con extraordinarios poderes taumatúrxicos, a guía de Künig desenvolve outro fío narrativo, o mesmo que busca o viaxeiro do noso tempo: o dos itinerarios, as distancias, a atención nos albergues, as pontes, as peaxes, as divisas…”, explicou Álvarez.
O itinerario da guía de Künig parte de Einsiedeln (Suíza) para alcanzar Compostela, e retorna pola vía Turonense cara a Aquisgrán (Alemaña). “Así, mediante ambas viaxes (ida e volta) a guía permite coñecer dous itinerarios clave polos que circulaban desde a Idade Media os peregrinos da Europa central”, destacou o autor do libro.
Un, o de ida, corresponde ao itinerario que facían os peregrinos do sur de Alemaña, Austria, Bohemia, sur de Polonia e Suíza, que penetra polo val do Ródano para alcanzar os Pireneos. O outro, o de volta, é o que seguen os peregrinos do Báltico e norte de Alemaña, que se reunían na contorna de Colonia/Aquisgrán, para avanzar cara ao sur con dirección a París e Circuítos, e alcanzar España, un percorrido no que se incorporaban os viaxeiros dos Países Baixos, Flandes e o norte e oeste de Francia.
AS VARIANTES
Álvarez subliñou que xunto a estes itinerarios, Künig “achega tamén boa información de itinerarios alternativos en España, tanto nos camiños de ida como de volta”. “Entre eles dous pasos que facilitan a viaxe: os camiños de Santa Marina del Rey, entre León e Ponferrada, e o da cidade de Lugo“, precisou.
No caso da variante de Santa Mariña, Künig recomenda avanzar polo corazón da Cepeda, para baixar por Brañuelas cara a Cerezal de Tremor. Desta forma, a senda salva os montes de León a unha cota de 1.100 metros de altura, fronte aos 1.500 de Foncebadón. Algo similar ocorre na provincia de Lugo, onde Künig encamiña os viaxeiros por Pedrafita, para alcanzar Lugo e Melide.
En definitiva, Álvarez espera que O Camiño de Künig a Compostela constitúa un achegamento de valor documental aos camiños da peregrinaxe xacobea no final da Idade Media.
