EFE.- A lucense acusada de estafar 40.000 euros a unha persoa con discapacidade e á súa nai anciá, coa desculpa de que ía investir ese diñeiro na compra dunha vivenda para ambas, negou os feitos que lle imputa o ministerio fiscal durante a vista oral celebrada este mércores na Audiencia Provincial de Lugo.

Antes de que comezase o xuízo, o avogado que se ocupa da defensa, Javier Caraduje, confirmou a súa intención de pedir “a libre absolución” da acusada, ao entender que o relato dos feitos que fai o ministerio fiscal non se corresponde coa realidade.

Segundo o escrito de acusación, a procesada estableceu unha “relación de profunda amizade e confianza coa vítima”, unha muller que ten “recoñecida unha minusvalía do 66% por un atraso mental medio”, e coa súa nai, unha persoa de avanzada idade que xa faleceu.

Nesa situación, “aproveitando as condicións persoais” de ambas as mulleres, fíxolles “ crer que coidaría delas no futuro” e que “administraría o seu diñeiro” para que lles reportase un “maior rendemento”. Para iso, ofreceuse para xestionarlles a “compra dunha vivenda” por un importe de 40.000 euros e conseguiu que lle ingresasen ese diñeiro mediante dúas transferencias de 20.000 euros cada unha, en novembro de 2016 e marzo de 2017. Finalmente, a acusada non comprou a vivenda nin tampouco lles devolveu o diñeiro “ás prexudicadas” cando llo reclamaron.

A PETICIÓN DE PENA

O fiscal considera que este comportamento é constitutivo dun delito de estafa e pide para o acusada tres anos de cárcere, unha multa de 2.700 euros e a obrigación de devolver ao seu propietario os 40.000 euros.

Pola súa banda, o avogado que representa á acusación particular, Jesús Amarelo, confirmou a súa intención de pedir que a acusada sexa condenada por “un delito de estafa agravada”, porque se “aproveitou da relación de confianza que tiña con elas e da situación persoal”, para facerse cunha “cantidade importante”. EFE