Andrés Pavón | Aínda que faltan algúns días para que se levante o confinamento -días que van ser duros polo bon tempo que nalgún momento virá-, convén ir pensando no que imos facer despois. Non me refiro á depuración de responsabilidades, ás medidas económicas a tomar, á reformulación das canles de abastecemento ou á política industrial que debamos seguir. Máis que nada porque todo iso escapa ao poder de decisión dos veciños da Ribeira Sacra. Tampouco falo do cambio de hábitos e modos de vida que se reclama dende múltiples foros porque eso xa é decisión de cada quen.

A cuestión é como imos romper as rutinas que nos creou o tempo que pasamos pechados na casa. As negativas, como comer e beber de máis, e as positivas como facer exercicio a determinadas horas. Serán as nosas relacións sociais iguais ca antes? Frecuentaremos os mesmos lugares? Quedará para sempre un poso de medo na nosa cabeza? Esperemos que todo volva ser máis ou menos como era, pero parece difícil.

Se cadra o de non dar a man nin dous bicos ou non achegarse ás persoas xa se converteu nun acto reflexo. Igual que pechar os ollos cando nos tiran auga. Estariamos ante unha modificación colectiva e sustancial do comportamento. Case que unha mutación.