O último piso no que vivín en Compostela era minúsculo. Un piso de estudantes con pouca luz, pouco espazo e cun diminuto anaco de ceo visible dende a ventá. Gárdolle agarimo a aquela casa, pero por nada do mundo me querería ver alí durante esta corentena. Hai paredes que pechan máis ca outras.  As cidades … Segue lendo Día 34 de corentena: as aldeas, despois de todo isto