O oso pardo, un mamífero en perigo de extinción en Francia e España sobre o que falaron hoxe responsables de ambos os países para intensificar a súa colaboración, conta cunha poboación que rolda os 350 exemplares na Península, na súa maioría na cordilleira cantábrica.

España e Francia acordaron hoxe durante unha reunión no Ministerio para a Transición Ecolóxica intensificar o intercambio de información para garantir a reintroducción do oso pardo nos Pireneos e a súa convivencia coa actividade gandeira despois de que unha das dúas femias eslovenas deste animal reintroducidas por Francia na cordilleira atacase gando en Navarra.

Con datos estimados, calcúlase que máis aló dos máis de 300 osos pardo na cordilleira cantábrica, outros 44 exemplares atópanse na área pirenaica distribuídos principalmente na súa zona central e deles catro estarían na zona máis occidental do Pirineo español, segundo cifras facilitadas pola Fundación Oso Pardo.

Na cordilleira cantábrica os osos pardo atópanse en Asturias, Castela e León (provincias de León e Palencia), Cantabria e nunha pequena parte de Galicia (Lugo), segundo a Fundación.

En concreto, na provincia luguesa detectáronse exemplares nos Ancares e no Courel.

Aínda que a poboación de osos pardo se estivo reducindo en España ata finais do século XX, a mediados da década de 1990 comezou un período de recuperación que se mantén na actualidade.

Nos últimos anos está a aumentar a poboación do oso pardo por “todo o traballo” realizado desde administracións, ONG e outras entidades que colaboran na conservación desta especie, con accións que van desde a loita contra o furtivismo ata a mellora do hábitat, explican fontes da Fundación Oso Pardo.

Desde esta entidade, ínstase a seguir tomando medidas e accións preventivas con iniciativas como as dos pastores eléctricos móbiles ou cans gardiáns de rabaños como se está facendo en certas zonas “con moi bos resultados”.