A Sección Segunda da Audiencia Provincial de Lugo absolveu a un acusado de agredir sexualmente a unha veciña, unha moza de 18 anos con discapacidade intelectual leve, ao considerar que existen “dúbidas” sobre a súa versión dos feitos, polo que os maxistrados aplican o principio ‘in dubio pro reo’ –en caso de dúbida, a favor do reo–. Tanto a Fiscalía como a acusación particular pedían para o home 13 anos de prisión.
Na sentenza, con data a 29 de xuño, o tribunal ve acreditado que ambos mantiveron relacións sexuais en novembro de 2016 nun alpendre. Con todo, indica que, fronte ao relato da denunciante, hai unha carta escrita por ela mesma na que “non reflicte a crueza que relata dunha agresión, senón que refire que foi cousa dos dous”, pero que despois “se arrepentiu”.
Ademais, a Audiencia xustifica a absolución con que o recoñecemento médico non permitiu constatar “signos externos compatibles cunha relación violenta” e en que a muller non logrou “manter un relato uniforme ao longo das súas diferentes manifestacións”.
O fallo tamén recolle que un amigo de ambos testificou que viu á moza o día dos feitos ante o alpendre e que “non estaba alterada ou chorando”. Segundo a sentenza, esta testemuña “gozaba da confianza absoluta” da presunta vítima, pero non a atopou “preocupada, angustiada ou chorosa”.
É máis, este amigo explicou que estaba “normal, como sempre”, ata que xurdiu o tema de “un posible embarazo ou unha enfermidade de transmisión sexual”. Foi entón cando “a preocupación foi evidente”.
A Audiencia explica que todo iso “parece excluír o acto violento ou intimidatorio que esixe a agresión” e, en base ás “dúbidas” que garda sobre o relato, decide absolver ao acusado.
