O maxistrado do Xulgado de Instrución número 1 de Lugo, Joaquín Brage, asinou este mesmo martes un auto no que decreta o sobresemento provisional do procedemento que permanecía aberto desde hai anos contra o presidente de Castela e León, o popular Alfonso Fernández Mañueco.

En concreto, o dirixente popular estaba investigado por tráfico de influencias e suborno en relación a un suposto obsequio que recibiría de Aquagest cando aínda era alcalde de Salamanca –unha entrada para ver un partido do Real Madrid–, aínda que o xuíz conclúe que non hai indicios de delito.

O paso xudicial chega na mesma xornada na que ‘El Progreso’ publicou unha información lembrando que Mañueco permanecía como único investigado nunha peza separada derivada da ‘Operación Pokémon’, a investigación iniciada hai máis dunha década pola maxistrada Pilar de Lara e na que se investigaron diversos contratos públicos, así como a numerosos dirixentes políticos en Galicia e outras comunidades.

No caso de Mañueco, a entón xuíza instrutora achou indicios de que, cando aínda era rexedor, cargo que deixou en 2018, recibiría como agasallo por parte de Aquagest unha entrada para ver no estadio Santiago Bernabéu o partido de primeira fase de Champions entre o Real Madrid e o Olympique de Lyon, que se disputou en 2011.

A causa, como peza separada, pasou por todo un periplo xudicial. En primeiro termo foi remitida a Salamanca, onde se cometeu o acto obxecto de investigación, pero en 2022 o xulgado no que recaeu rexeitou asumilo e houbo un conflito de competencias co de Lugo no que se iniciou a causa.

Ante o conflito entre ambos os xulgados, expúxose unha cuestión de competencia territorial que o Tribunal Supremo resolveu leste mesmo mes (o día 11) ao determinar que debía ocuparse o xulgado lucense que agora determinou, segundo o auto ao que tivo acceso Europa Press, determinar o arquivo provisional da causa.

Entre outras cuestións, arguméntase que sobre os feitos en cuestión “non se chegou sequera a práctica da dilixencia de declaración como investigado, con todas as garantías constitucionais e legais” de Mañueco, nin tampouco, de entenderse que lle cubriría o aforamiento como presidente e parlamentario en Castela e León, procedeuse a elevar unha exposición razoada ao Tribunal Superior de Xustiza de Castela e León ou ao Tribunal Supremo”.

Deste xeito, apúntase que a cuestión formal xa sería “motivo bastante” para o sobresemento, pero engádese que “por razóns materiais tampouco procedería a continuación procedimental”. E é que, examinadas as actuacións, “tampouco se constata a existencia de indicios sólidos e cualificados de delito” con respecto a Mañueco.

“NIN SE ACREDITA A SÚA COMPRA NIN A SÚA REMISIÓN”

Así, o auto recolle que “non existen” como indicios “máis que e-mails de solicitude da entrada para o encontro de fútbol nos termos indicados”. “Pero nin se acredita a súa compra (da entrada), nin pago, nin prezo ou valor, nin desde logo a súa remisión ao suposto destinatario, nin a súa recepción, nin menos aínda que este ou persoa próxima a el fixese uso da entrada”, engade.

Cuestión distinta, precisa o auto é que o entón alcalde puidese asistir ao devandito encontro deportivo, máxime cando, indícase, en fax remitido ao xulgado, “axiña que tivo coñecemento da causa”, o 19 de novembro de 2015, “afirmou que asistía aos partidos do Real Madrid desde hai anos como socio do devandito club”.

“Desde logo, doutra banda, non consta que con iso se pretendese influír no implicado con relación a unha resolución a ditar por el mesmo ou no seo do Concello de Salamanca, que por outra banda non consta que tivese relación algunha contractual con Aquagest”, agrega o auto, que conclúe que “non existen, nin existiron nunca, indicios suficientes da comisión dun delito de tráfico de influencias”

Engade que “outro tanto” ocorre respecto do posible delito de suborno, pois “non aparecen actos, omisións ou atrasos inxustificados dolosos por parte do suxeito activo ou que se pretendese conseguir, ao que se suma o que logo se di respecto do específico suposto de suborno por dádivas en mera consideración ao cargo ou función pública (suborno pasivo impropio) e que conduciría ao mesmo resultado”.

“Brillan pola súa ausencia, por tanto indicios, sólidos ou non, do delito referido”, remarca o maxistrado, que incide en que, aínda que non está acreditado que o obsequio se realizase, aínda de haberse feito efectivo, “á vista da natureza do agasallo, o seu valor, as circunstancias e o momento en que se produciu, en que non había criterios claros do limiar en que se traspasaría a tipicidad penal, non se podería considerar que puidese chegar a ter relevancia criminal”.