O Xulgado de Instrución número 1 de Lugo concluíu a investigación da denominada operación Cóndor e decretou que a causa se siga contra oito persoas, entre elas o dono de Monbus, e dúas empresas –Transportes a Unión e Viaxes Fisterra (Interrías)–, por se os feitos que se lles imputan fosen constitutivos de delitos de falsidade contable, contra a facenda pública e branqueo de capitais.

Con todo, no auto, recollido por Europa Press, o instrutor non ve indicio de delito nos feitos vinculados co vehículo de luxo de 11 prazas de Monbus, posto a disposición do expresidente do Congreso José Bono e diversos acompañantes, sen custo ningún para eles, e por “iniciativa” de Interrías, para o seu desprazamento desde Salobre (Toledo) a Sanxenxo e logo para rutas turísticas en Galicia, con chofer e guía turístico, e regreso a Castela-A Mancha (entre o 31 de agosto e o 3 de setembro de 2014).

O mesmo ocorre cos servizos utilizados no Hotel Talaso de Sanxenxo por parte de José Bono durante a súa estancia ou “obsequios puntuais”, sobre os que o xuíz sinala que “non se aprecia indicio ningún de delito, pois, a pesar do prolongado da investigación, non se poñen en relación ditos obsequios nin co exercicio, directo ou indirecto, pasado ou futuro, de funcións públicas do beneficiario nin con resolucións administrativas ditadas nin coa influencia no seu ditado”.

No auto, difundido polo Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), e tras as dilixencias practicadas, o maxistrado explica que pode considerarse como indiciariamente acreditado que en 2009, a persoa que exercía de administrador de Monbus, Raúl López, alcanzou un acordo cos que eran administradores de Viaxes Fisterra (Interrías) –pai e fillo–, segundo o cal esa sociedade, que ademais de vender circuítos turísticos organizados ofrecía excursións complementarias opcionais en destino, contrataría unha empresa vinculada ao grupo Monbus, Transportes a Unión, como provedor principal desas excursións opcionais.

O pacto consistía, segundo consta na resolución, en que Transportes a Unión, a cal sería dirixida polo administrador de Monbus, proporcionaría os autobuses e condutores. Os viaxeiros abonarían os pagos por esas excursións aos guías turísticos que os acompañaban en efectivo, sen recibir billetes ou facturas.

O instrutor relata no auto que, unha vez levado a cabo o acordo, Interrías formou “unha caixa en B, absténdose ambas as sociedades e os seus xestores, de forma consciente e deliberada, de declarar parte substancial de tales ingresos ante a Axencia Tributaria, nin polo Imposto de Sociedades nin polo Imposto sobre o Valor Engadido, como era obrigado, así como de incluílos na súa contabilidade”.

O maxistrado asegura que hai indicios de que para iso elaboraron, tras porse de acordo nos servizos de autobús que habían ser facturados e cales non (praza a praza), así como sobre as súas contías, “facturas non acordes coa realidade dos servizos prestados”. Ademais, contaron coa intervención dalgúns empregados “na xestión operativa, o rexistro contable e correspondente abono irregular en efectivo”.

Ambas as empresas, segundo a resolución, levaban “unha contabilidade que, de forma consciente, non reflectía parte das operacións comerciais, con constancia só dunha parte dos servizos efectivamente prestados e os seus ingresos, omitindo/simulando outros servizos e os seus ingresos, os cales Interrías abonou a Transportes a Unión en efectivo, pero cuxa contabilización formal non se rexistraba”.

CANTIDADES SUPOSTAMENTE DEFRAUDADAS

En canto a Transportes a Unión, as cantidades presuntamente defraudadas con respecto ao I.V.A. de entre os anos 2008 e 2014 non superan o limiar delituoso dos 120.000 euros, polo que non hai indicios suficientes de delito fiscal respecto das fraudes neses exercicios e imposto.

Con todo, con respecto ao Imposto de Sociedades, a cota defraudada ascendería 1.177.787 euros, aínda que no caso do ano 2014 foi de 65.631 euros, por tanto, non supera o limiar delituoso dos 120.000 euros. Respecto de Interrías, as cotas defraudadas polo Imposto de Sociedades polos anos 2012 e 2013, que son as únicas que superan os 120.000 euros, sería de 328.484 euros.

En execución do plan, segundo o instrutor, actuou o xenro do administrador de Monbus, quen presuntamente xestionaba o diñeiro cobrado en efectivo e as entregas a Transportes a Unión. Ademais, asegura que o administrador do grupo operou co coñecemento e auxilio de empregados investigados na causa. En concreto, do entón director financeiro de Monbus, que era quen exercía “todo o control contable e xestión financeira de todos os ingresos, incluídos os irregulares, levando así unha dobre contabilidade”, e da traballadora que se encargaba do control da facturación respecto de Interrías e das sumas en metálico irregulares a abonar e que se abonaban.

Pola súa banda, os dous administradores de Interrías, actuaban, segundo a resolución, a través doutroS dos investigados, quen tiña “as máis amplas funcións de administración da empresa”, e actuaba “co coñecemento e o auxilio directo dunha empregada (tamén investigada), quen participaría “na preparación, rexistro contable detallado e na entrega material das sumas irregulares de diñeiro”.

“GOZABAN DE GRANDES CANTIDADES EN EFECTIVO”

“Gozaban así de grandes cantidades de diñeiro en efectivo, das que dispuñan para pago en metálico a distintos provedores, operacións inmobiliarias, xestión de gastos das empresas ligadas á familia, os seus propios gastos e aforro en metálico”, sinala o instrutor, quen especifica que foron intervidos nos rexistros realizados un total de 1.381.636 euros en hoteis pertencentes e xestionados polo grupo empresarial ao que pertence Viaxes Fisterra (Interrías).

O maxistrado destaca que, a pesar dos “importantes ingresos” do administrador do grupo Monbus, “o seu patrimonio mobiliario e inmobiliario ou o dos seus familiares máis directos non se corresponde a tales ingresos e o elevado nivel de vida do que gozaba xunto coa súa familia”.

Ademais, resalta que traspasaron a unha sociedade (Maysga) importantes cantidades de diñeiro cobradas en efectivo a Interrías, “adquirindo un importante patrimonio mobiliario e inmobiliario, cun valor estimado en 2.384.809 euros, a pesar de carecer tal mercantil dunha actividade real no tráfico mercantil e de persoal suficiente real para iso”.

O xuíz ordenou dar traslado ao Ministerio Fiscal e, no seu caso, ás acusacións particulares personadas, para que soliciten a apertura de xuízo oral, formulando escrito de acusación, o sobresemento da causa ou, excepcionalmente, a práctica de dilixencias complementarias. Contra o auto cabe presentar recurso.