Michael G. Nunez topouse coa crise do coronavirus a 8.000 quilómetros da súa casa e aínda que tivo a opción de regresar a Los Ángeles tras a declaración do estado de alarma en España, apostou por continuar en Lugo para seguir co tratamento que o empuxou a cruzar o Atlántico a comezos do mes de marzo para someterse a unha intervención que só podía atopar na Cidade das Murallas.

Non se arrepinte da decisión a pesar de coñecer unha cidade de Lugo moi diferente á habitual. De feito, na madrugada do próximo luns emprenderá o camiño de volta a casa sentíndose coma un lucense máis e coa idea de volver á Cidade das Murallas en canto poida e a situación volva á normalidade.

“Non teño palabras para agradecer o trato recibido. Marcho namorado da cidade e dos seus veciños”, resume Michael G. Nunez nunha conversación con Europa Press a poucos días de emprender a viaxe de regreso a Los Ángeles, a súa cidade de residencia e á que espera chegar o vindeiro xoves se todo sae ben.

E é que pretender atravesar o planeta en tempos de coronavirus exponse cheo de interrogantes. Primeiro, Michael e a súa filla Amy –que o acompañou na súa estancia en Galicia– sairán de Lugo cara a Madrid en taxi co billete de avión e a súa condición de cidadáns estadounidenses como aval para atravesar media España ata a capital, onde confían en que non se produzan contratempos no voo que os debe levar a Londres.

Na conexión entre as capitais española e inglesa reside “o interrogante” da travesía, pois desde Londres parten voos dirección a California todos os días, a diferenza do que ocorre entre Madrid e as Illas Británicas. Con todo, Michael G. Nunez espera que todo saia ben e así poder chegar ao longo do xoves á súa casa en Los Ángeles.

Deixará atrás case dous meses como un veciño máis de Lugo, aínda que a estampa que viviu na Cidade das Murallas dista moito da habitual, coas rúas desertas, bares pechados e os comercios coa persiana baixada. Con todo, leva un recordo inmellorable do trato recibido e conta os días para poder volver a Galicia e gozar ‘o seu’ Lugo en circunstancias normais.

TRATAMENTO EN POLUSA

Aos seus 61 anos, Michael Núñez viaxou a Lugo a comezos do mes de marzo para someterse a un tratamento que só podía atopar no Hospital Polusa. Desde hai unha década, os doutores Joaquín Mendoça e Pedro Juiz desenvolven un tratamento pioneiro a nivel mundial para casos de radionecrosis de cabeza, a destrución mortal de tecido producida pola radioterapia para combater o cancro.

“Tiña moitas marcas na mandíbula causadas pola radiación dun cancro que superei hai tempo. Os meus doutores en Estados Unidos ensináronme a publicación realizada polos doutores Mendoça e Pedro Juiz e púxenme en contacto con Polusa”, sinala Michael Núñez, xubilado polos seus problemas de saúde.

Fai dez anos, os doutores Juiz e Mendoça descubriron un tratamento para os casos de radionecrosis de cabeza consistente na reparación do tecido a través de células nai do propio paciente que, tras ser cultivadas durante 15 días nun laboratorio biotecnolóxico, son reimplantadas na zona danada.

A técnica desenvolvida polos cirurxiáns de Polusa causou impacto na comunidade científica e mereceu un oco na prestixiosa publicación ‘Journal of Plastic and Reconstructive Surgery’. Desde entón, e aínda que o tratamento evolucionou cos anos, máis dunha ducia de pacientes pasaron polo hospital privado lucense para someterse con éxito a este tratamento.

O último deles foi Michael G. Nunez, que cando arribou o 5 de marzo á Cidade das Murallas procedente da Cidade das Estrelas non se imaxinaba o que ocorrería nos seguintes días e semanas. Cinco días despois da súa chegada, o 10 de marzo, foi sometido á intervención e outros cinco días despois, España declaraba o estado de alarma para combater o avance do coronavirus.

Nese momento, Michael e a súa filla víronse forzados a abandonar o hotel no que pasaran os primeiros días en Lugo. Por mediación do doutor Mendoça, alugaron un apartamento situado no centro histórico de Lugo, dentro do recinto amurallado, onde pasaron o resto da súa estancia na cidade.

A pesar da situación e coa opción de volver a casa sobre a mesa, Michael apostou por quedar en Lugo para seguir co seu tratamento e, case dous meses despois, está convencido de que tomou a decisión correcta. “Todo o mundo está preocupado e ten moita tensión polo que está a pasar. Pero a pesar diso, todos en Lugo foron moi amables e preocupáronse por nós, tratando de axudarnos“.

Ademais da todo o equipo médico de Polusa, Michael agradece ao persoal da farmacia Gema e do restaurante O Xugo, onde cada xornada recollían comida previamente encargada por el e pola súa filla, que aparcou o seu traballo como enfermeira en California para acompañar ao seu pai nesta viaxe. “Foi un apoio fundamental”, afirma con orgullo.

“O noso día a día baseábase en ir ao supermercado a comprar auga, recoller a comida e camiñar ata o hospital para recibir o tratamento. Despois, iamos ver películas á habitación, onde tiñamos unha pequena cociña“, resume Michael, que recoñece que as forzas da orde entendían a súa situación e nunca puxeron trabas a que camiñen pola cidade para cumprir co tratamento no centro hospitalario.

“A policía entendía perfectamente que só iamos ao hospital”, di o estadounidense que destaca que os desprazamentos a pé por Lugo, tamén pensados para evitar exporse ao virus nun taxi, xogaron a favor da súa recuperación dun tratamento que, subliña, “foi todo o ben que podería haber ido”.

“Toda a cidade foi fantástica connosco. Non sei como agradecérllelo. Todo o meu amor para a xente de Lugo. Sempre estaremos agradecidos polo agarimo co que nos trataron”, remarca Michel G. Nunez que confía en volver pronto á cidade que foi a súa casa nos últimos dous meses.