Como xorde a túa paixón polos rallys?
A miña paixón polos rallys xa é de cando eu era cativa. Vía moitas revistas de coches e tamén cando emitían rallys na televisión. O que acontecía é que non tiña familia que tivera esta paixón. Entón, case até que saquei o carné non fun a un rally en persoa. Logo, nós, a miña parella máis eu, comezamos nos rallys no ano 2011. Un día falando no sofá, xurdiu a conversa e comezamos a competir nos rallys. Debutamos no Rally San Froilán de 2011. Foi unha experiencia moi boa.
Que significan para ti os rallys?
Unha paixón, un xeito de vida. Para mín, é todo.
Ademais de ser copitota, adícaste a algo máis a nivel laboral? Podes vivir só dos rallys?
Traballo na hostelería. Ogallá puidese vivir dos rallys, que é o que me gusta, pero hai que traballar.
E como o compatibilizas?
No que nos adicamos nós, que é o campionato galego, dentro do malo, son menos días que no campionato de España. No campionato de España, xa precisarías de catro-cinco días seguidos para poder ir, dependendo de onde sexa a proba. No campionato galego adestras un día o fin de semana anterior e é o venres á noite e o sábado todo o día. Incluso, nalgúns rallys non hai venres á noite e é só o sábado todo o día. Entón, compaxínase ben.
Que días adestras? En que horario?
Na hostelería traballo bastantes horas. Compaxínoo bastante ben. A xente pensa que unha carreira é ir adestrar e correr ese día e xa está. E non é así. Ti tes que facer un plan. Tes que mirar no Google Maps como son os tramos de enlace, por onde é o rally, os quilómetros que hai cronometrados para facer un baremo do consumo de gasolina que vas ter, eu tamén reservo as habitacións para a asistencia, preparo a comida, todo. É bastante traballo. Compaxínoo bastante ben. Teño tres tardes libres no traballo. O piloto bótame unha man porque é a miña parella (Adrián Vázquez).
Como te preparas física e mentalmente para os rallys?
Físicamente, non teño tempo para ir ao ximnasio. Mentalmente, é unha cuestión de concentración. Traballas a concentración. En todo momento, tes que ir moi concentrada. Os ollos da copilota son os ollos do piloto, aínda que a xente pense o contrario. Non é só cantar as notas. Nos tramos de enlace voulle dicindo en todo momento por onde ten que ir.
Cómpre subliñar que empregades Google Maps e mailas novas tecnoloxías porque non tedes tempo a ir coñecer os lugares dos rallys en persoa.
O día dos adestramentos, dependendo de como sexa o rally e como esté plantexado, moitas veces tes tempo para ir coñecer os tramos de enlace, pero outras veces non. Entón, tes o rutómetro na casa, ti podes ver co Google Maps onde remata o tramo, por onde tes que desprazarte. Así xa o día da carreira é moito máis sinxelo porque non vas a cegas.
Fuches pilota algunha vez?
En 2012, alugamos o circuito de Pastoriza. Estiven rodando co Citroën Saxo que tiñamos nós. Non era a nivel competitivo, era entre nós.
Tes a aspiración de ser pilota?
Aspiracións para pilota non teño. Estou moi cómoda no asento da dereita.
Como describirías a Adrián Vázquez coma piloto?
Adrián é un apaixonado. El viviuno dende moito máis cativo ca mín. El si tivo quen o levara aos rallys. O seu curmán é moi apaixonado do rally. Cando había algún rally preto sempre ían os dous. Como piloto, ten algo de todo. É moi meticuloso. Agora temos un Citroën C2 e a mecánica é moito máis sinxela que cando tiñamos un Mitsubishi. Moitas cuestións facémolas nós. El, na seguridade, é moi meticuloso. Como piloto dentro do coche, é moi sereno. Ten tamén momentos onde se lle suben os nervos. Pero eu sei o momento de dicirlle que esté tranquilo, que imos aí.
Cales son os teus referentes da elite dos rallys?
Persoalmente, non fixen ningún curso de copilota. Todo o que aprendimos foi entre el máis eu. Coñezo persoalmente a José Pintor e sempre que precisei algo non tivo problema en explicarme, en dicirme. O que se di referentes e amigos non, salvo José Pintor ou (Iván) Ares con Adrián.
Como valoras o apoio público e privado aos rallys en Lugo e en Galicia? Como vos financiades?
Duns anos para aquí, as empresas foron deixando os patrocinios. Cada vez hai menos nos rallys. Non sei o motivo. Nós si o notamos. Dende que comezamos até agora, temos moito menos apoio. A Deputación de Lugo sacou unhas subvencións e esas axudas non as tiñamos. Esta subvención é unha axuda moi grande, axúdanos moito.
Como valoras a afección aos rallys en Lugo?
No Rally San Froilán hai moita afección. Penso que hai bastantes seareiros aos rallys en Galicia. Hai moita afección. O Rally San Froilán tivo varios anos pasados por choiva e nótase na afección. No Rally San Froilán non notei baixada. No espectáculo que había nas Gándaras había sempre moitísima xente.
Quen vos fai de asistencia nos rallys?
A nosa asistencia son os nosos amigos. Son dous amigos mecánicos e outros que aprenderon a mecánica ao vir con nós. A xente non sabe todo o traballo que hai detrás. Non só gaña un piloto, senón o seu copiloto ou copilota e a asistencia. Moitas veces non se valora o traballo que fai a asistencia. Sen asistencia, non se poden amañar os problemas.
